اتحاد۵۷ پرچم برای شکستن طلسم نیل تافرات؛ آغاز همگرایی یا تداوم انفعال؟

خبرگزاری مهر؛ گروه سیاست – رامین عبدالله شاهی: حال دامنه وقاحت و گستاخی صهیونیست‌ها به جنوب خلیج فارس و دوحه قطر رسیده است. امواج دست‌درازی اسرائیلی‌ها برای اولین بار به جنوب خلیج فارس رسیده است. آنان این بار کشور آبی اناری‌ها را مورد تاخت و تاز قرار داده‌اند که اتفاقاً در کنار سایر همسایگان عرب خود، هیچگاه مواضع رادیکال علیه فرزندان سامری نداشتند.

حمله هوایی ۱۸ شهریور اسرائیل به محل حضور سران حماس در قطر، موضوعی است که منطقه را تکان داده تا پس از برگزاری اجلاس وزرای خارجه در دوحه هواپیماهای سران کشورهای اسلامی از ۵۷ کشور عضو، یک به یک در فرودگاه دوحه بر زمین بنشینند تا در اجلاسی اضطراری حضور یابند. اجلاسی که می‌توانند نقطه عطفی از تاریخ باشد. اجلاسی که می‌تواند سرآغاز همگرایی اسلامی شده و موجب تشکیل ناتوی اسلامی یا ستاد مشترک پایتخت‌های اسلامی در برابر رژیم صهیونیستی شود، تا اتهام ضعف و تفرقه را از بالای سر مسلمانان دور کند. اجلاسی که می‌تواند دوحه را نقطه آغاز افول رویاهای صهیونیست‌ها در سراب نیل تا فرات کرده و با اتحاد ۵۷ پرچم، شاهد شکستن طلسم اسرائیل بزرگ شود.

حمله اسرائیل به قطر نشان داد که تل آویو هیچ حد و مرزی را برای خود قائل نیست و حتی چشم اندازی فراتر از نیل تا فرات در رویاهای خود می‌پروراند؛ لذا کشورهایی که تا امروز به دنبال بهانه بودند تا تحت عناوینی چون پیمان ابراهیم با اسرائیل وارد رابطه شوند و و مناسبات خود را بر خلاف اراده ملت‌هایشان با صهیونیست‌ها، گسترش دهند، حال دست‌کم در برابر همان افکار عمومی مجبور هستند به خود آمده و واکنش درخوری به اسرائیل نشان دهند، زیرا که فردا دیر است و موج آتش افروزی اسرائیلی‌ها دامن پایتخت‌های آنها را خواهد گرفت.

از سویی هرچند دست‌کم در رسانه‌ها شاهد اظهارات قابل تأمل و جست و خیزهای کلامی و سیاسی در میان دولت‌های کشورهای اسلامی و عربی و در محکومیت شدید تجاوز اسرائیل به قطر هستیم. آنان دست کم وانمود می‌کنند که هر آنچه که تاکنون ایران و ملت‌های خودشان از خطرات جدی اشغالگران قدس می‌گفت، حقیقت داشته است. به گونه‌ای که نخست‌وزیر و وزیر خارجه قطر، شیخ محمد بن عبدالرحمن آل ثانی، حمله را وحشیانه و بارزترین نمونه نقض قوانین بین‌المللی و حاکمیت ملی کشور دانسته است. او بر ضرورت واکنش محکم و قاطع از سوی جامعه بین‌المللی تأکید کرده است و می‌گوید باید «دوگانگی معیارها» پایان یابد. رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه، حمله اسرائیل را نقض آشکار حقوق بین‌الملل و حاکمیت ملی قطر خواند و اعلام کرد که سیاست‌های اسرائیل به سمت توسعه‌طلبی و پذیرفتن «تروریسم دولتی» پیش رفته است. پاکستان و دبیرکل سازمان همکاری اسلامی نیز خواهان یک واکنش هماهنگ «اسلامی-اروپایی» به اقدامات اسرائیل شدند. آنها تأکید کرده‌اند که حمله به دوحه نقض حاکمیت ملی قطر و قوانین بین‌المللی است. همچنین محفل آماده‌سازی وزرای عرب و اسلامی پیش از نشست فوق‌العاده تأکید کرده‌اند که باید پاسخ متحد به حمله اسرائیل شکل بگیرد. سازمان همکاری اسلامی نیز گفته است این تجاوز ادامه گسترش جنگ و بی‌ثباتی در منطقه است و خواهان پاسخ منطقه‌ای و بین‌المللی است.

اسرائیل هیچ چارچوب و ممنوعیتی را برای خود قائل نیست

مسعود پزشکیان رئیس جمهور قبل از سفر به قطر برای حضور در اجلاسیه فوق‌العاده همکاری کشورهای اسلامی در فرودگاه مهرآباد، گفت: جلسه اضطراری از سران کشورهای اسلامی به دعوت امیر قطر امروز در این کشور برگزار خواهد شد و دیروز هم وزرای خارجه کشور اسلامی در آنجا حضور داشتند تا در رابطه با تجاوز اسرائیل به قطر که خلاف تمام مقررات و قوانینی که در دنیا وجود دارد بررسی صورت گیرد.

وی افزود: اسرائیل با روندی که در پیش گرفته است هیچ چارچوب و ممنوعیتی را برای خود قائل نیست و به اکثر کشورهای اسلامی حمله کرده است. حمله به لبنان، سوریه، قطر، ایران، یمن و عراق صورت گرفته است و به آنها حمله کرده است، لذا هر کاری دلش می‌خواهد انجام می‌دهد و متأسفانه آمریکا و یک سری کشورهای اروپایی از این تجاوزات او پشتیبانی می‌کنند.

باید با تشکیل ائتلاف نظامی در برابر رژیم صهیونیستی ایستادگی کرد

محسن رضایی، عضو مجمع تشخیص مصلحت فرمانده سابق سپاه پاسداران در دوران دفاع مقدس هشت ساله در پیامی به سران کشورهای اسلامی، گفته است: اگر نشست کنفرانس اسلامی منجر به اقدام عملی در پاسخ به تجاوز رژیم صهیونیستی به پنج کشور اسلامی و نسل‌کشی در غزه نشود، عربستان، ترکیه و عراق نیز باید منتظر جنگنده‌ها و بمب‌های این رژیم باشند.

وی افزود: پیش از آنکه این رژیم به سراغ تک‌تک کشورهای منطقه برود، باید با تشکیل ائتلاف نظامی در برابر آن ایستادگی کرد.

کشورهای اسلامی «ستاد عملیات مشترک» تشکیل دهند

علی لاریجانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی، در پیامی به دولت‌های اسلامی هشدار داد که برگزاری اجلاس‌های کنفرانس اسلامی بدون نتایج عملی، می‌تواند به تشویق رژیم صهیونیستی برای تجاوزات جدید منجر شود. او از دولت‌های اسلامی خواست تا برای مقابله با این تهدید، «ستاد عملیات مشترک» تشکیل دهند.

وی در ادامه با انتقاد از برگزاری اجلاس‌های بی‌نتیجه کنفرانس اسلامی و شورای امنیت، تأکید کرد که این نشست‌ها در حکم چراغ سبز برای تجاوزات جدید رژیم صهیونیستی است.

کشورهای اسلامی نباید قدرت خود را دست کم بگیرند. به یاد داریم در دهه ۹۰ میلادی، زمانی جنایات صرب‌ها در بوسنی و هرزگوین به اوج خود رسید، در نهایت کشورهای مهم اسلامی در بیانیه‌ای رسماً به کشورهای متخاصم هشدار دادند و حتی تصمیم به ورود نظامی در آن دوره زمانی گرفتند. همین امر موجب شد تا قدرت‌های جهانی، از بیم ورود کشورهای اسلامی به منطقه، تصمیم به پایان دادن جنگ بوسنی بگیرند. از این رو، کشورهای اسلامی باید از آن تجربه ارزشمند در شرایط حساس کنونی منطقه بهره‌برداری کنند و توان دولت‌های منطقه را برای دادن درس بزرگ به صهیونیست‌ها دست کم نگیرند.

آزمون آغاز اتحاد یا تداوم انفعال همیشگی

واقعیت آن است که اسرائیل به عنوان مولودی نامشروع در منطقه غرب آسیا با ماهیتی تجاوزکارانه موجب بروز جنگ‌های متعدد، در طول حیات نامشروع خود از ۱۹۴۸ به این طرف شده است. در تمام این جنگ‌ها این رژیم دست کم با همسایگان خود درگیر بوده است اما با تجاوز به کشورمان و شکل‌گیری جنگ ۱۲ روزه دامنه حملات خود را گسترش داده و با حمله به محل سران حماس در قطر عملاً اعلام کرد که حتی فراتر از شعار نیل تا فرات، همه منطقه را می‌خواهد تحت تأثیر تجاوزات خود قرار دهد، لذا ضرورت دارد کشورهای اسلامی مواضع قاطع در برابر این رژیم گرفته و پا را از برگزاری جلسات و بیانیه‌ها فراتر نهند و با تشکیل نیروی مقاومت جمعی متحد و آماده شوند.

بروز انسجام سیاسی میان کشورهای اسلامی و بسترسازی برای شکل‌گیری یک نیروی دفاعی نظامی یکپارچه و استفاده از همه ظرفیت‌ها و توانمندی‌های شورهای عضو، می‌تواند چنان قدرتی را برای مسلمان به وجود آورد که نه تنها اسرائیل که حتی حامیان آنها نیز تصور دست‌اندازی به دول منطقه و ملت‌های آن را از سر دور کنند. همچنین تشکیل اجلاس اضطراری کشورهای اسلامی و اتحادیه عرب کمی قبل از جلسه سالانه سازمان ملل می‌تواند موجب همگرایی و انسجام و هماهنگی بیشتری میان کشورهای اسلامی و سران آنها شود تا با انرژی و قدرت مضاعف در جلسه سالانه سازمان ملل حضور یابند.

در جنگ ۱۲ روزه ایران با رژیم صهیونیستی شاهد بودیم که کشورهای مسلمان و عربی منطقه مواضع متحد و یکسانی در محکومیت رژیم صهیونیستی از خود بروز دادند. به نظر می‌آید آنان به خصوص کشورهای بزرگی مانند پاکستان، ترکیه، عراق، مصر و حتی عربستان سعودی خطر گستاخی‌های صهیونیست‌ها درک کرده و به دنبال آن هستند تا در کنار ایران مدعی تشکیل حداقل جبهه واحدی برای مقابله با تجاوزگری‌های این رژیم شوند. موضوعی که قبلاً و در جنگ‌های ۱۹۶۷ و ۱۹۷۳ اعراب با اسرائیل به شکل محدودتری از جمله با تحریم‌های سیاسی و حتی نفتی علیه حامیان اسرائیل شکل گرفته بود. امری که می‌تواند با در اختیار داشتن ابزارها سیاسی، اقتصادی، نفتی، تجاری و ترانزیتی و جغرافیایی توسط کشورهای عضو کنفرانس اسلامی، عاملی بازدارنده برای استیفای حقوق ملت‌های مسلمان تبدیل شود.

لزوم انجام مانورهای نظامی مشترک و یکپارچه

همگان به خاطر دارند حمله رژیم بعث صدام به کویت چه تبعات سنگینی برای آن رژیم در ۱۹۹۰ داشت. هرچند آن روز کشورهای غربی برای مقابله با صدام حضور داشتند اما کشورهای منطقه نیز نوعی همگرایی را برای مقابله با رژیم بعث تمرین کردند، لذا منطقه باید با استفاده از ابزارهای رسانه‌ای دیپلماتیک و نظامی حتی آغاز کننده مانورهای مشترک نظامی در منطقه شوند و با یکپارچه سازی سیستم رادار و پدافند مشترک و یکپارچه، هزینه و ریسک حملات بعد اسرائیل را افزایش دهند. از سویی جهت رساندن این پیام به صهیونیست‌ها باشند که دول اسلامی دیگر مانند سابق متفرق نیستند.

هر چند وابستگی برخی کشورهای اسلامی به غربی‌ها، وجود تفرقه و عدم عزم و اراده جدی از سوی برخی کشورهای اسلامی و سران آنها و در نظر گرفتن منافعی انفرادی و کوتاه مدت از سوی آنان همواره از عواملی است که اجازه نمی‌دهد دول اسلامی ید واحد شوند، اما باید از فرصت به وجود آمده و ورود رژیم صهیونیستی به فاز جدید از تجاوزات و جنگ طلبی‌های خود که همانا حمله به یک کشور در حوزه خلیج فارس بوده است، نهایت استفاده را برد و در برابر آن ایستادگی کرد.

بنابراین اجلاس اضطراری کشورهای اسلامی می‌تواند آزمون شکل‌گیری اتحاد اسلامی و یا تداوم انفعال همیشگی اعضا باشد؛ موضوعی که دستکم در سه سال گذشته و عدم مقابله یکپارچه و عملی در نسل کشی غزه مشاهده شده است. دوحه قطر می‌تواند آغاز همگرایی و حرکت کشورهای اسلامی به سوی اعتلای عزت و شرف مسلمانان شود زیرا که اسرائیل صلح و سعادت و صلاح کشورهای منطقه و ملت‌های مسلمان را نمی‌خواهد؛ هرگونه صلح با این رژیم تحت هر عنوانی آب در هاون کوبیدن است و فرزندان سامری ذاتاً با هیچ صلحی سازگاری ندارند و تنها فشار و اعمال قدرت بر آنان اثر گذار است.