استوری ۵۰۰میلیون تومانی بلاگرها برای معرفی لباس؛ عناصر دینی کمرنگ شده

غزاله الیاسی تولیدکننده محصولات حجاب در گفت‌وگو با خبرنگار مهر، با استفاده از مؤلفه‌های فرهنگی در تولیدات گفت: در طراحی‌های ما، به‌طور کلی استقبال چندانی از استفاده مؤلفه‌های فرهنگی در تولیدات و طرح‌ها از سوی مشتریان دیده نمی‌شود. دلیل اصلی این امر، ترجیح مشتریان به فشن و ترندهای روز است؛ هر طرحی که بر اساس ترند جهانی باشد، بیشتر مورد استقبال قرار می‌گیرد. به همین خاطر، ما نیز ناچاریم تمرکز خود را بر طرح‌ها و تولیدات مبتنی بر ترندهای روز دنیا قرار دهیم.

وی ادامه داد: تنها در مواردی خاص مانند شرکت در جشنواره‌ها، از عناصر فرهنگی و هنری در طراحی‌ها استفاده کرده‌ایم. برای مثال، سال‌های گذشته مانتوهایی تولید کردیم که از المان‌های معماری اصفهان الهام گرفته بودند، اما این مانتوها هیچ‌گاه مورد استقبال قرار نگرفتند و تقریباً همه موجودی آن‌ها باقی مانده است. در موارد معدودی مجبور شدیم این محصولات را به صورت رایگان در اختیار افراد رسانه‌ای قرار دهیم تا حداقل دیده شوند.

این تولیدکننده گفت: پس از ناآرامی‌های سال ۱۴۰۱، به نظر می‌رسد که فضای فرهنگی جامعه تغییر کرده و طرح‌ها بیشتر به سمت مواردی حرکت کرده‌اند که از المان‌های اسلامی فاصله می‌گیرند. با این وجود، ما تلاش می‌کنیم نامحسوس و با توجه به ترندها، از مؤلفه‌های فرهنگی و هنری استفاده کنیم. هرچند جامعه نسبت به این موضوع حالتی مقاومت‌آمیز یا گارد دارد، اما استقبال از طرح‌هایی با هویت ایرانی همچنان وجود دارد، هرچند محدود.

طرح‌های فرهنگ ایرانی بیشتر مورد استقبال هستند تا طرح‌های اسلامی

وی افزود: به‌تازگی جلیقه‌هایی با پارچه‌های سنتی و طرح‌های بته‌جقه و تخت جمشید تولید کرده‌ایم، اما باز هم استقبال از این محصولات محدود بوده است. در نهایت، مجبوریم بر اساس سلیقه و خواسته مشتریان پیش برویم؛ چراکه اگر نتوانیم به نیاز آن‌ها پاسخ دهیم، احتمال اینکه مشتری‌ها به بوتیک‌های دیگر مراجعه کنند بسیار بالاست.

الیاسی گفت: تا همین اواخر، طرح‌ها و لباس‌های خود را به‌صورت رایگان برای سریال‌هایی مثل «جوکر» ارائه دادیم و آن‌ها از این لباس‌ها استفاده کردند. به‌طور کلی، با تعدادی از پروژه‌های نمایشی همکاری داشتیم و حتی طراحی‌های خود را بدون هزینه در اختیار طراحان لباس فعال در سازمان صدا و سیما قرار دادیم. این اقدامی بود که به دلایل خاصی مجبور به انجام آن بودیم و تنها گاهی در مقابل این همکاری‌ها تبلیغی از برند ما صورت گرفت. برای مثال، در مجموعه «جوکر»، تنها لطفی که کردند این بود که نام مدیریت را در تیتراژ ذکر کردند.

وی ادامه داد: من طراح هستم و تجربه‌های مختلفی در این زمینه کسب کرده‌ام. برخی از طرح‌هایم تنها در جشنواره‌های مد و لباس مورد استقبال قرار گرفتند و توانستم چندین تندیس بهترین طراحی را در جشنواره‌های بین‌المللی مد و لباس دریافت کنم. با وجود موفقیت جشنواره‌ای، وقتی طراحی‌های خود را به تولید انبوه رساندیم، متأسفانه استقبال چندانی از سوی مردم صورت نگرفت؛ نتیجه فروش چشم‌گیری برای ما نداشت. سعی کردیم تغییراتی در طراحی‌ها ایجاد کنیم تا با سلایق عموم مردم هماهنگ‌تر باشد؛ برای مثال، مدل مانتوهای بلند را کوتاه‌تر کردیم یا مانتوهای جلو بسته را باز طراحی کردیم اما باز هم استقبال مناسبی نشد.

این طراح گفت: اکنون نسل‌های Y و Z بیشتر به ترندهای روز جهانی توجه دارند و عمدتاً علاقه‌مند هستند طرح‌ها و رنگ‌هایی که در سطح جهانی محبوب هستند را دنبال کنند. نکته قابل تأمل این است که بسیاری از این ترندها با فرهنگ اسلامی و ایرانی همخوانی ندارند. حتی اگر تلاش کنیم چنین مدل‌هایی را با فرهنگ بومی ترکیب کنیم، معمولاً نتیجه موفقی ندارد. اکنون بیشتر مدل‌های مد شده شامل کراپ‌ها، نیم‌تنه‌ها یا شومیزهای آستین‌بلند هستند. ما تلاش کردیم با طراحی جلیقه‌ها موفق‌تر عمل کنیم و این مدل نسبت به سایر موارد استقبال بیشتری داشت.

ترند محصولات ایرانی جسارت می‌خواهد

وی افزود: ایجاد یک مدل جدید در جامعه نیازمند جسارت و ریسک‌پذیری بالایی است. اینکه بخواهیم مدلی جدید را جا بیندازیم، چالش‌های زیادی دارد و نیازمند بودجه تبلیغاتی بسیار بالاست. از نظر من، یکی از راه‌های موفقیت در این حوزه حمایت دولتی است. اگر بودجه‌ای در اختیار ما قرار داده شود، می‌توانیم با اینفلوئنسرهای مطرح در ایران همکاری کنیم تا مدلی را ترند کرده و به فرهنگ بومی کشورمان معرفی کنیم. اما این کار فعلاً دشوار است، چرا که اولویت همه ما تأمین نقدینگی برای ادامه فعالیت‌هاست و بدون حمایت مالی مناسب، پذیرش چنین ریسک‌هایی عملی نیست. تنها در صورتی می‌توان از پیشرفت چشم‌گیر سخن گفت که نهادی از ما حمایت کند و منابع مورد نیاز را در اختیارمان قرار دهد.

الیاسی گفت: این روزها بلاگرها و اینفلوئنسرها شاهد درخواست‌های همکاری با تعرفه‌هایی نجومی هستند، که واقعاً کار کردن با آن‌ها را دشوار کرده است. حتی مواردی هست که مالیات را دور می‌زنند، و تعرفه‌های‌شان به قدری بالاست که خیلی‌ها نمی‌توانند مستقیم با آن‌ها وارد تعامل شوند. مثلاً استوری‌هایی که فقط ۲۴ ساعت منتشر می‌شوند، از ۷۰ میلیون شروع می‌شوند و گاهی تا ۵۰۰ میلیون هم می‌رسند. این هزینه‌ها باعث شده نتوانیم کمپین‌های بزرگ و مؤثر اجرا کنیم.

وی ادامه داد: باید حمایت‌هایی از سوی نهادهای مرتبط انجام شود تا بتوانیم کمپین‌های گسترده ایجاد کرده و فرهنگ ایرانی را در سطح جهانی ترند کنیم. برای مثال، کشورهای دیگری مثل امارات که فشن‌شوهای بزرگی برگزار می‌کنند، از ما می‌خواهند که در این مراسم‌ها حضور داشته باشیم. در چنین موقعیت‌هایی هدفمان معرفی فرهنگ ایران است و حتی موفقیت‌های خوبی هم داشته‌ایم. اما با این اوضاع، امکان پیشرفت برای برندها به‌تنهایی وجود ندارد؛ چراکه فشار تنها روی بخش خصوصی است و حمایت کافی از سمت رسانه‌ها یا دولت وجود ندارد.

رسانه ملی در میان نسل جدید قدرت ندارد

این تولیدکننده گفت: وقتی به قدرت رسانه ملی نگاه می‌کنیم، متوجه می‌شویم این رسانه دیگر جایگاه خاصی بین نسل‌های جوان ندارد. نسل y و z (دهه هشتاد و نودی‌ها) عمدتاً توجهی به تلویزیون ندارند و بیشتر سراغ پلتفرم‌های دیجیتال یا نمایش خانگی می‌روند. برای تأثیرگذاری بر این نسل باید فرهنگ ایرانی را با توجه به سلیقه امروز آن‌ها به‌روز کنیم. البته لازم است در عین حفظ اصالت فرهنگی، خودمان را هم با جهان مدرن هماهنگ کنیم.

الیاسی گفت: متأسفانه گاهی تفکرهایی که به اسم دین معرفی شده‌اند، محدودیت‌های زیادی ایجاد می‌کنند و ارتباط نسل جوان با موضوعات دینی را مختل کرده‌اند. بسیاری از این مشکلات از نحوه آموزش دین در مدارس سرچشمه می‌گیرد؛ جایی که بیشتر با اجبار همراه بوده تا آگاهی. همین مسأله باعث شده جوانان به دین گارد داشته باشند، چون رویکرد آموزشی مناسبی در این زمینه وجود نداشته است.