ایران؛ خانه‌ای که بی‌پناه نمی‌ماند

خبرگزاری مهر_مجله مهر: همه می‌گویند آخرالزمان سخت، تلخ و غمبار است بوی هجر و تنهایی می‌دهد دورانی که از شدت سختی حتی امامان معصوم هم به حال مردمانش گریسته‌اند؛ اما صاحب زمان در آخرالزمان در نهایت مردی است که ما لا به لای همه حواس‌پرتی‌های دنیا گاهی یادمان می‌رود برای خواستن و آمدنش دست به دعا برداریم یا لااقل برای خوب بودن بیشتر تلاش کنیم که کمی به هوادار ایشان بودن بیشتر بیاییم. کسی که نماینده خداست. صاحب همه چیزهای خوب عالم است. صاحب عصر، صاحب دل همه آدم‌های خوب، صاحب شروع همه صلح‌ها و صاحب پایان همه صلح‌های جهان! صاحب مهربانی که از بچگی توی گوشمان خوانده‌اند حتی اگر به چشممان نیاید و او را به چهره نشناسیم حکایت همان خورشید پشت ابر را دارد که شاید در نظر نیست اما همچنان روز را روشن می‌کند. امامی که در احادیث و روایت بارها به گوشمان رسانده که در روزگار سخت و غریب آخرالزمان پناه همه سختی‌هاست و حواسش به آدم‌هاست. هر سال، نهم ربیع‌الاول برای شیعیان یادآور عهدی است که با آخرین منجی الهی بسته‌اند؛ روزی که امامت به دست‌های مهربان حضرت مهدی (عج) سپرده شد. به همین بهانه نگاهی انداختیم به چند روایت معتبر که امام به شیعیانش اعلام می‌کند که همیشه و به ویژه در روزگاران سخت حواسش به حال آنان بوده و هست.

امام دعاهای کوچک، امام دعاهای بزرگ

یکی از دلگرمی‌های مدام از جانب امام زمان (ارواحنا فداه) احادیثی است که ایشان خطاب به شیعیان گفته‌اند از معروف‌ترین حدیث‌ها می‌شود به این مورد اشاره کرد: «ما در رعایت حال شما کوتاهی نمی‌کنیم و یاد شما را از خاطر نبرده‌ایم، که اگر جز این بود گرفتاری‌ها به شما روی می‌آورد و دشمنان شما را ریشه کن می‌کردند.» اما در کنار این جملات یک روایت و حدیث دلنشین‌تر هم وجود دارد که بیشتر از قبل می‌گوید که پیروان منجی باید تمام کمال دلشان را به داشتن او قرص کنند جایی که حضرت فرموده‌اند: «حاجات خود، حتی کوچک‌ترین آن‌ها را از ما بخواهید، چرا که برای خدای عزوجل آسان است.» شاید برای همین است که وقتی پای منبر علما و واعظان می‌نشینیم آنها از این حرف می‌زنند که حتی برنج در خانه و منزلتان را از امام زمان (عج) بخواهید.

امام پایان‌های خوش و امام دعاهای همیشگی

ما شیفته آئینی شده‌ایم که خدایش می‌گوید «من نزد قلب‌های شکسته‌ام» خدای مهربانی که حالا امام و جانشینش روی زمین می‌شود شریک غم همه دل‌های تنها آن هم درست در لحظه‌ای که فکر می‌کنیم دنیا برایمان تمام شده. او آسانی بعد از سختی است او امام پایان‌های خوش است شاید برای همین هم یکی از دلگرم کننده‌ترین احادیث امام دوازدهم این جمله باشد که می‌فرمایند: «دوستان ما به دعای ما دلگرم باشند و به کافی بودن آن برای حفظ بلاها اطمینان داشته باشند، هرچند که حوادث سنگین به سراغ آنها بیاید.»

وقتی ایران شیعه‌خانه اوست…

ایران سرزمین حوادث است، خیلی‌ها می‌گویند ایران روی نقشه جغرافیای دنیا قلب جهان است، یعنی مرکز همه تپش‌ها و تنش‌ها شاید هم برای همین است که توی شعرهایمان به ایران می‌گوئیم «زخمی سربلند دوران‌ها» سرزمینی که در حال حاضر تنها پرچمدار نام مقدس امیرالمومنین علی علیه‌السلام است. کشوری که طی همه این سال‌ها با وجود تمام حوادث مردافکن باز هم زنده بیرون آمده، کشوری که توی باورهای کوچه و بازار مردم در جواب تمام ترس‌ها و دلهره‌هایشان به یکدیگر می‌گویند: «نگران نباشید، این کشور صاحب داره… ایران برای امام زمانه!» شاید برای همین است که یکی از جذاب ترین روایت‌ها این روایت باشد که می‌گوید: «در دوران جنگ جهانی اول و اشغال ایران توسط قوای انگلیسی و روسی که حملات و هجوم ها به ملت شیعه اوج گرفته بود، مرحوم آیت الله العظمی نائینی خیلی پریشان بودند در همین حال، شبی به امام عصر (عج) متوسل می‌شوند و در حال توسل و گریه و ناراحتی در عالم رؤیا می‌بینند:

دیواری است به شکل نقشه ایران که شکست برداشته و خم شده و در حال افتادن است. در زیر این دیوار، یک عده زن و بچه نشسته‌اند و دیوار دارد روی سرشان خراب می‌شود. مرحوم نائینی وقتی این صحنه را می‌بیند به قدری نگران می‌شود که فریاد می‌زند و می‌گوید: خدایا! این وضع به کجا خواهد انجامید؟

در این حال می‌بیند که حضرت ولی عصر (عج) تشریف آوردند و دست مبارکشان را به طرف دیواری که خم شده و در حال افتادن بود، گرفتند و آن را بلند کردند و آن را سرجایش قرار دادند و فرمودند: اینجا شیعه خانه ماست؛ می‌شکند، خم می‌شود، خطر هست، ولی ما نمی‌گذاریم سقوط کند. ما نگهش می‌داریم».