حماسه ایثار در دل بمباران؛ روایتی از شهادت مظلومانه «سیروس خنجری»

فرهنگ خنجری پدر شهید والامقام سیروس خنجری که در بخش ماژین شهرستان دره شهر در جنوب استان ایلام زندگی می‌کند، در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: پسرم روز ۲۳ مردادماه در کرمانشاه به شهادت رسید، تا روز شهادت اصلاً اطلاع نداشتم در هوا و فضای سپاه کار می‌کند.

وی بیان کرد: ما در روستا زندگی می‌کنیم و پسرم هر وقت رفت و آمد می‌کرد، می‌گفت برای کار می‌روم. به وجود چنین فرزندی با ۳۱ سال سن که در راه وطن و دین به شهادت رسید، افتخار می‌کنم.

وی ادامه داد: از همرزمان شهید شنیدم روز شهادت پسرم وقتی متوجه می‌شود همرزمانش بر اثر بمباران روی زمین افتاده‌اند و زخمی شدند، در حالی که می‌توانست از منطقه سریعاً خارج شود، برای نجات آنها بر می‌گردد که در همین لحظه انفجار دیگر رخ می‌دهد و فرزندم نیز به شهادت می‌رسد.

پدر شهید خنجری با صدایی لرزان از فرزندش اینگونه یاد می‌کند: او از همان کودکی، نوری در چهره داشت. نوری که نشان از پاکی و صفای باطنش می‌داد. همیشه به دنبال کمک به دیگران بود و در انجام فرایض دینی، پیشرو. نمازش را اول وقت می‌خواند و با قرآن، انسی عجیب داشت. یادم نمی‌آید که حتی یک بار، دلی را شکسته باشد. قلبش، آینه‌ای بود که تمام خوبی‌ها را منعکس می‌کرد.

وی گفت: پسرم، اهل ریا نبود. هر کار خیری که انجام می‌داد، فقط برای رضای خدا بود. بارها به من می‌گفت که پدر، دنیا فانی است و باید برای آخرت توشه برداشت. او با اینکه سن کمی داشت، اما به معنای واقعی کلمه، عارف بود. شهادت، مزد این عرفان و بندگی‌اش بود. من به داشتن چنین فرزندی افتخار می‌کنم و می‌دانم که او الان در بهترین جایگاه، در نزد پروردگار، متنعم است.

پدر شهید خنجری اظهار کرد: پسرم، تو در راه خدا و برای دفاع از حق، جانت را فدا کردی. ما نیز، راه تو را ادامه خواهیم داد و تا آخرین نفس، به آرمان‌هایت پایبند خواهیم ماند. روحت شاد و یادت گرامی باد.

وی گفت: سیروس عاشق رهبر بود. هر موقع در مورد او صحبت می‌کرد ذوق و شوق عجیبی در سخنانش حس می‌شد. انگار در مورد یکی از اعضای خانواده‌اش صحبت می‌کرد.

سیروس خنجری‌فرد از شهدای مدافع وطن است که در جریان شرارت‌های رژیم صهیونیستی به قرارگاه هوافضای سپاه کرمانشاه، بامداد روز جمعه ۲۳ خردادماه ۱۴۰۴ به فیض شهادت نائل آمد.