زمان و مکان تشییع موسی اسوار مشخص شد؛ بدرقه پیکر از مقابل فرهنگستان

مجتبی حسینی دبیر فرهنگستان زبان و ادب فارسی در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: پیکر موسی اسوار فردا ساعت ۹ صبح از محل فرهنگستان زبان و ادب فارسی تشییع خواهد شد.

وی ادامه داد: سابقه فعالیت و همکاری ایشان با فرهنگستان در واقع بیش از یک دهه است، ولی به صورت رسمی از سال هزار و سیصد و نود و شش به عنوان عضو پیوسته فرهنگستان همکاری داشتند. ایشان عضو پیوسته فرهنگستان و مدیر گروه ادبیات تطبیقی بود.

حسینی افزود: موسی اسوار در حوزه ترجمه با ناشرهای زیادی همکاری داشتند، اما در گروه ادبیات تطبیقی از انتشار مجله تخصصی نامه فرهنگستان با موضوع ادبیات تطبیقی، پژوهش‌های بنیادینی که برای شناخت ادبیات تطبیقی انجام می‌شد که همه زیر نظر استاد اسوار اتفاق افتاد. همه کارهای پژوهشگران گروه در حوزه ادبیات تطبیقی چه در قالب کتاب، چه در قالب مقاله تحت اشراف علمی ایشان بود.

وی در پاسخ به این پرسش که علت درگذشت چه بود گفت: چهار ماهی بود که مطلع شده بودیم به سرطان ریه ابتلاء پیدا کردند و در حال شیمی درمانی بودند.

موسی اسوار مترجم ایرانی و عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی است که در ۳ مرداد ۱۳۳۲ در کربلا به دنیا آمده بود، بیشتر به خاطر ترجمه و ویراستاری آثار شاعران و نویسندگان برجسته عرب مانند محمود درویش، نزار قبانی، جبران خلیل جبران، غسان کنفانی، ادونیس و احمد بن حسین متنبی مشهور است. موسی اسوار علاوه بر ترجمه، ویرایش ده‌ها اثر فرهنگی و ادبی را نیز انجام داده و از دقت و تسلط بالایی در انتخاب آثار و ترجمه برخوردار است.

از آثار ترجمه شده و منتشر شده او می‌توان به «تا سبز شوم از عشق» (نزار قبانی)، «اگر باران نیستی نازنین، درخت باش» (محمود درویش)، «پیامبر و باغ پیامبر»، «ماسه و کف و خدایان زمین»، «عیسی پسر انسان» و «چکامه‌های متنبی» اشاره کرد. همچنین او ترجمه‌هایی از آثار امام موسی صدر و طه حسین داشته است و در زمینه ادبیات مقاومت و تاریخ‌نگاری ادبیات عرب فعالیت گسترده‌ای دارد.

موسی اسوار به جز ترجمه و ویراستاری، برنامه‌های آموزشی درباره زبان و ادبیات فارسی را نیز طراحی و اجرا کرده است (طراحی و نویسندگی سه مجموعۀ برنامۀ آموزشی تلویزیونی _ ۳۰۰ میان‌پرده_ به نامِ «چگونه بنویسیم، چگونه بگوییم» که به «فارسی را پاس بداریم» معروف است. یکی از ویژگی‌های بارز کار او وسواس در ویراستاری بود، و در ترجمه آثار شاعران عرب دقت و نگاه علمی و هنری را ترکیب کرده است.