شبیه حاج قاسم؛ حاج رمضان مقاومت را سخت‌افزاری نمی‌دید

به گزارش خبرگزاری مهر، سیدمحمد هاشمی رئیس سازمان هنری‌رسانه‌ای اوج در چهلمین روز شهادت شهید محمد سعید ایزدی معروف به حاج رمضان از فرماندهان ارشد محور مقاومت یادداشتی را درباره رویکردها و مواضع این شهید نوشته که متن کامل آن به شرح زیر است:

در چهلمین روز از شهادت و فقدان شهید حاج رمضان و در حالی‌که شاهد قتل عام‌های نئونازی‌های قرن جدید در غزه و پایداری و فداکاری مردم فلسطین هستیم که ثابت کرده‌اند مقاومت قلب تپنده این ملت است، در جان و روح و ذهن خود حضور روحانی او را، هر روز قوی‌تر درک می‌کنیم.

حاج رمضان صرفاً یک فرماندهِ نظامیِ در سایه یا یک عنصر لجستیکی نبود، بلکه رهبری بود که زندگی خود را وقف فلسطین کرده بود و پلی زنده بین تهران و غزه بود؛ عقل متفکری که آرمان فلسطین را به دوش می‌کشید و مجاهدی که قلب این آرمان را حمل می‌کرد. او بیش از چهار دهه، محور حمایت از فلسطین را در داخل ایران، در سکوت رازآلود و سلوک عارفانه و با مأموریتی ایدئولوژیک و یقین، رهبری کرد.

حاج رمضان فقط یک فرمانده نظامی نبود؛ بلکه او نظریه‌پرداز مقاومت بود و یکی از کسانی که میدان نبرد را با عرصه اندیشه در آمیخته بود. او غرق در اندیشه امام خمینی (ره) و امام خامنه‌ای (مد ظله العالی) بود و به صلای بلند فکر مقاومت در قلب جمهوری‌اسلامی‌ایران بدل شده بود. با توجه به سلوک او و روایت نزدیکانش، او شبیه‌ترین فرد به شهید حاج قاسم سلیمانی بود؛ شجاع در میدان، بصیر در تصمیم‌گیری، ژرف‌اندیش در بینش، با درک عمیقی از فقه سیاسی و رویکردی قرآنی.

او معتقد بود که مقاومت «سخت افزار» نیست که از توپخانه و سلاح تشکیل شده باشد، بلکه یک «نرم افزار» است که با ذهن جمعی و روایت، آگاهی مردم را تثبیت می‌کند و پیروزی را از نو تعریف می‌نماید. او شکست در میدان نبرد را پایان کار نمی‌دانست بلکه آن را با تأسی از سیره حضرت سیدالشهدا علیه السلام، نقطه عطفی در پیروزی روحانی و حقیقی می‌دانست. در نظرگاه او قدرت حقیقی، استمرار مقاومت در مسیر حق بود و نه صرفاً پیروزی ظاهری مقطعی.

او با صداقت کامل اعلام کرد که طوفان الاقصی یک عملیات کاملاً فلسطینی است، از طراحی تا اجرا و با افتخار از آن دفاع کرد و خود را نگهبان پشت جبهه و حامی بی چون و چرای آن می‌دانست. او هیچگاه چیزی نخواست و به دنبال جلب توجه و خودنمایی رسانه‌ای یا قدرت نمایی نبود و این نمادی است از پایداری استراتژیک ۴۸ ساله انقلاب‌اسلامی‌ایران در پای آرمان فلسطین که بدون تغییر باقی ماند.

به تعبیر دکتر خلیل الحیه و تعداد دیگری از رهبران مقاومت فلسطین، حاج رمضان «یکی از آنها» بود و نه یک متحد دور. آنها بر تلاش‌های بی‌وقفه‌اش برای توسعه توانمندی‌های مقاومت در همه زمینه‌ها گواهی دادند و این تلاش‌ها را دارای نقش مستقیم در پیشرفت‌های تاکتیکی و فنی گردان‌های قسام و القدس و سایر شاخه‌ها می‌دانستند که شهید عزیز برای توانمندسازی آنها با منابع و برنامه‌ها و مواضع جهاد کرد.

حاج رمضان در داخل ایران تنها به رهبری محور پشتیبانی مقاومت بسنده نکرد بلکه به دنبال شکل‌گیری و تثبیت فکر عمومی استراتژیک در رسانه‌های ایرانی بود به نحوی که مرکزیت موضوع فلسطین را درک عمیق کنند. او اهالی رسانه را به این موضوع متوجه کرد که اعتبار قضیه فلسطین برای وحدت مسلمین مانند «اکسیر» است و نقطه وفاق شیعه و سنی و عرب و عجم است.

شهیدِ سعیدِ ما معتقد بود که رژیم صهیونیستی در حال انجام یک جنگ روانی و رسانه‌ای موازی است و ضعف‌های واقعی خود را با قدرت تصویرسازی می‌پوشاند در حالی که مقاومت از روایت نقاط قوت خود غافل است.

شهید حاج رمضان مکرر می‌گفت:: «در مواجهه با دشمن اسرائیلی – آمریکایی در انتظار موازنه‌ی عِده و عُده رسانه‌ای نباشید» باید از ابزار موجود در نهایت توان و به صورت بهینه استفاده کرد. استفاده درست از عنصر زمان و مکان، ضامن موفقیت رسانه‌هاست. او خواستار رسانه‌های فعال، جوان، سبک و سریع و غیر تقلیدی بود که به جای اندازه کمی بر تأثیر کیفی تکیه کند. او معتقد بود به جای اینکه به دنبال «اَبَر رسانه» باشید دنبال «اَبَر اثر» باشید.

حاج رمضان عاشق قرآن بود، روح خود را پرورش می‌داد و افکارش را با آیاتش پالایش می‌کرد. او معتقد بود که پایبندی به قرآن در رسانه‌ها یک تجمل نیست، بلکه یک ضرورت است. وقتی از فلسطین صحبت می‌کرد، آن را نقطه عطفی در مسیر برقراری حکومت الهی بر روی زمین می‌دانست. او می‌گفت: «هرکسی اسلام را فقط به عنوان امری فردگرایانه و غیر سیاسی ببیند، یهودیت دیگری را باز تولید می‌کند.» شهید عزیز بر این عقیده استوار بود که «مقاومت، تجلی اسلام سیاسی واقعی در دوران جدید است.»

حاج رمضان عزیز همواره «اوج» را متحد و یاری‌گر و جهادگر آرمان فلسطینی می‌دانست و به شیفتگان خودش در اوج توصیه می‌کرد: به جای اقدام پدافندی هنری‌رسانه‌ای، آفندی عمل کنیم، به جای تکرار، نوآوری کنیم و به جای کلیشه، ابتکار و اتقان به عرصه بیاوریم.

شهید سرافراز، از نظر شخصیتی، بی‌آلایش، خوش رفتار و دارای سلوک عارفانه بود. چشمان نافذی داشت که فراموش نشدنی است. او نه تنها مغز مقاومت، بلکه قلب و روح آن نیز بود.

هرکسی که او را می‌شناخت، نمی‌تواند سلوک حسنی و عزم عاشورایی‌ش را فراموش کند. نگاه و اندیشه شهید حاج رمضان، حجتی است که این یقین را در ما زنده می‌دارد که پیروزی با وعده الهی است و مقاومت راهی است که بازگشتی از آن نیست.

خدای قادر ما، شاهدی که سخت دلتنگ او هستیم، ما را به او ملحق کن.