یک ویروس «بی‌ضرر» عامل بیماری پارکینسون

به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، محققان گزارش دادند که این میکروب، موسوم به پگی ویروس انسانی (HPgV)، در نیمی از مغزهای کالبدشکافی شده بیماران مبتلا به پارکینسون یافت شد، اما در هیچ مغزی از افراد سالم یافت نشد.

دکتر «ایگور کورالنیک»، محقق ارشد و رئیس بخش بیماری‌های عصبی-عفونی و مغز و اعصاب جهانی در دانشگاه نورث وسترن در شیکاگو، در یک بیانیه خبری گفت: «HPgV یک عفونت شایع و بدون علامت است که قبلاً به عنوان عامل عفونی کننده مکرر مغز شناخته نشده بود. ما از یافتن آن در مغز بیماران پارکینسون با چنین فراوانی بالا و نه در گروه کنترل شگفت زده شدیم.»

کورالنیک گفت: «این ویروس همچنین به نظر می‌رسد که براساس نوع ژنتیک افراد، پاسخ‌های متفاوتی را در سیستم ایمنی افراد ایجاد می‌کند.»

وی افزود: «این نشان می‌دهد که می‌تواند یک عامل محیطی باشد که به روش‌هایی که قبلاً متوجه آن نبودیم، با بدن تعامل می‌کند. برای ویروسی که تصور می‌شد بی‌ضرر است، این یافته‌ها نشان می‌دهد که ممکن است اثرات مهمی در زمینه بیماری پارکینسون داشته باشد. این ویروس ممکن است بر نحوه ابتلا به پارکینسون، به ویژه در افرادی که پیشینه ژنتیکی خاصی دارند، تأثیر بگذارد.»

بیماری پارکینسون زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های مغزی تولیدکننده هورمون مهمی به نام دوپامین شروع به از بین رفتن یا اختلال در عملکرد خود می‌کنند. با کاهش سطح دوپامین، افراد دچار علائم حرکتی مانند لرزش یا سفتی اعضا و همچنین مشکلاتی در حفظ تعادل و هماهنگی می‌شوند.

محققان در یادداشت‌های پیش‌زمینه گفتند که بیشتر موارد پارکینسون با ژنتیک فرد مرتبط نیستند و این سوال را مطرح می‌کنند که چه چیزی ممکن است باعث مرگ سلول‌های عصبی تولیدکننده دوپامین شود.

برای مطالعه جدید، محققان مغز ۱۰ بیمار پارکینسون و ۱۴ فرد غیرمبتلا به این اختلال را کالبدشکافی کردند.

این تیم HPgV را در ۵ مورد از ۱۰ مغز افراد مبتلا به پارکینسون پیدا کرد، اما در هیچ یک از ۱۴ مغز سالم وجود نداشت. این ویروس همچنین در مایع نخاعی بیماران پارکینسون وجود داشت، اما در گروه کنترل وجود نداشت.

محققان گفتند، علاوه بر این، آسیب مغزی بیشتری در بیماران مبتلا به HPgV مشاهده شد.

در مرحله بعد، محققان نمونه‌های خون بیش از ۱۰۰۰ شرکت‌کننده در طرح نشانگرهای پیشرفت پارکینسون را آزمایش کردند. HPgV یک ویروس منتقله از راه خون در همان خانواده هپاتیت C است.

محققان دریافتند که تنها حدود ۱٪ از بیماران پارکینسون در نمونه‌های خون خود HPgV داشتند.

اما افرادی که این ویروس را داشتند، سیگنال‌های متفاوتی از سیستم ایمنی خود نشان دادند، به ویژه افرادی که جهش ژنی مرتبط با پارکینسون به نام LRRK۲ داشتند.

کورالنیک گفت: «ما قصد داریم با دقت بیشتری بررسی کنیم که چگونه ژن‌هایی مانند LRRK۲ بر پاسخ بدن به سایر عفونت‌های ویروسی تأثیر می‌گذارند تا بفهمیم که آیا این یک اثر ویژه HPgV است یا پاسخی گسترده‌تر به ویروس‌ها.»

محققان قصد دارند به ردیابی میزان شیوع این ویروس در بین بیماران پارکینسون و چگونگی ایجاد اختلال مغزی توسط آن ادامه دهند.

کورالنیک گفت: «یک سوال بزرگ که هنوز باید به آن پاسخ دهیم این است که ویروس چند وقت یکبار وارد مغز افراد مبتلا به پارکینسون یا بدون آن می‌شود. ما همچنین قصد داریم بفهمیم که ویروس‌ها و ژن‌ها چگونه با هم تعامل دارند؛ بینش‌هایی که می‌تواند نحوه شروع پارکینسون را نشان دهد و به هدایت درمان‌های آینده کمک کند.»